دَس او سجنا کِيويں پُل جائيے اپنياں پِنڈاں تھاواں نُوں

دَس او سجنا کِيويں پُل جائيے اپنياں پِنڈاں تھاواں نُوں

ديسى رِيت رواجاں نُوں تے رب وَرگِياں ماواں نُوں

کِيويں پُل جائيے او بچپن جيڑا، پِنڈ وچ رہ کے بِيت گيا

ہار گيا ساڈا پنجابى وِرثا، پر اے فيشن جِيت گيا

نِکے نِکے ہُوندے سى، ماں نے اَوٹھانا کَن دے اُتوں پھڑ کے جى

لے او پُتر پَھڑ لے قاعِدہ آ مسيتوں پڑھ کے جى

مسيتوں پڑھ کے گھر نُوں مُڑنا ،ماں نے دودھ مدھانى پَھير لينى

بہى روٹى دہى لَسى مکھنى اُتوں ہور دينى

لَسى لين لئى آئى گوانڈن گلاں کرَن لئى کَير لينى

پِنڈ وچ اِک سکول ہُوندا سى، جِتھے پڑھن لئى جاندے سى

ٹاکياں دا بستہ مليشى دى وردى، نہ کوئى ڈيکس نہ ٹاک ہونا

بورى گھروں لے جاندے سى، جمعے دى اِک چھٹى ہونى

مُربے چلدا ويلنا جى ٹھنڈى ٹھنڈى روھ پينى تَتا تَتا گُڑھ کھانا

ننگے پَيريں چُورے اُتے کھيلنا جى

باپ دى اُنگلى پَھڑ کے جيڑے ميلے وَيکھ لے

ٹَبر دا اِتفاق نى مُڑنا جو کٹھياں چُولے سَيک لے

شہر وسينديا سجنا بڑا ہى کرم رب دا اے

اصلى پيار محبت اج وى پِنڈا دے وچ لب دا اے

سانُوں ہلے تک نى پُليا شہر تُوں سوہنا چَک نى پُليا

ہَرنى ورگى اَکھ نى پُلى چِيتے ورگا لَک نى پُليا